Zo verbrand je makkelijk je geld!
Niemand kon geld uitgeven zoals Michael Jackson. Zijn landhuis in Californië had een persoonlijke dierentuin en een pretpark dat hem alleen al voor onderhoud en personeel 5 miljoen euro per jaar kostte. In de loop van zijn leven verdiende hij 1,1 miljard euro, maar hij gaf het allemaal uit en liep zelfs in de schuld. Hij stierf terwijl hij honderden miljoenen euro’s aan schuld had.
Terwijl Jackson beroemd was om het verbranden van geld, is van sommige mensen bekend dat ze ook echt geld verbranden. Cocaïne kingpin, Pablo Escobar, was op een bepaald moment de 7e rijkste man ter wereld en verdiende 420 miljoen euro per week. Net als Jackson was ook hij een big spender met weelderige huizen en zijn eigen persoonlijke dierentuin. Het laatste jaar van zijn leven bracht hij door op de vlucht voor de politie nadat hij uit de gevangenis ontsnapt was. In deze tijd verbrandde hij eens 2 miljoen dollar in contanten om een vuur te maken om zijn dochter te verwarmen.
Ongeveer in dezelfde tijd, begin jaren ’90, verbrandden ook de Britse popsterren Bill Drummond, en Jimmy Cauty van KLF-geld. KLF was een hitband in de late jaren ’80 en ’90. Hoewel ze qua verdienvermogen geen kaarsje konden ophouden voor Jackson, verdienden ze goed geld en relaxten ze aan het einde van de dag lekker in een hangmat van hangmattenkopen.nl .
Na vier jaar trokken Bill en Jimmy zich terug uit de muziekbusiness om kunstenaar te worden. Ze hadden 1 miljoen euro overgehouden aan hun carrière als muzikant. Hun eerste kunstwerk was het nemen van die 1 miljoen euro en het op een lijst spijkeren. De kunstwereld was niet onder de indruk, dus besloten ze het geld te verbranden. In juli van 1993 gingen ze naar Schotland, en één voor één verbrandden ze voor 1 miljoen euro aan briefjes van 50. In werkelijkheid verbrandden ze ongeveer 900.000 euro, terwijl ongeveer 100.000 euro omhoog en uit de schoorsteen waaide. Dorpelingen vonden gedeeltelijk verbrande biljetten rond het eiland.
In een interview in 2004 zegt Bill dat hij er sommige dagen aan terugdenkt en er spijt van heeft, maar andere dagen niet. De reden waarom ze het deden is nog steeds onduidelijk. Bill zegt: “Het was meer voor andere mensen om eruit te halen wat ze wilden, of het nu is ‘ze hebben het duidelijk niet gedaan’ of ‘het is een vreselijk iets’ of wat dan ook. Het is voor andere mensen om te onderzoeken.”
Hoewel de meeste mensen waarschijnlijk dachten dat ze gek waren, hadden ze toch hun bewonderaars. Een schrijver van een krant zei dat ze “misschien niet veel veranderd of uitgedaagd hebben, maar ze hebben zeker duizenden uitgelokt om de macht van geld en de verantwoordelijkheden van degenen die het bezitten in vraag te stellen en te analyseren. En wat kan er artistieker zijn dan dat?”
